kıyamadığım
/aþký kendi rengine boyadýlar bugün,
meðer toz pembe deðil kan kýzýlýymýþ../
hiç bir zaman yakýþmadý bana,
rengi ne olursa olsun..
aslýnda,
her aþk vakitsiz
her aþk sualsiz geldi.....
eksik Türkçe’mle ne çok sevdim.....
........bilemezsin.............
ve acýtsada hayat beni,
en bildik zamanlarda
hep sevdanýn peþindeydim...
hiç bir silahým yoktu oysa !
......sadece sevgim.......
mühimsin !
gerçeðe aykýrý hayaller kadar da sýcak..
kendimi böyle avutabiliyordum ancak,
savaþsa ?
savaþarak...
ki;
aþk savaþmaksa
bu kadar zehrolur uykularým
baþým
elim
ayaðým,
her yaným sen...
gülme !
sevda adýna en deli savaþçýyým....
üçüncü kýtasýnda þiirin
özlemimi ve korkularýmý anlatsam
tüm boþluklarý doldursam
neye yarar þairliðim ?
öyle ki ;
kalbim bir derviþin heybesi kadar derin..
.......göremezsin......
çünkü,
sevebildiðim kadar sevgilimsin...
ve tabi bir de anlatamadýklarým...
bir bardak suda yudumladýðým,
yýpranan cevaplarým,
günaydýnsýz sabahlarým,
kalabalýklarda yalnýzlýðýmsýn..
sen !
gözündeki damlaya
...........kýyamadýðým
..........................kýyamadýðýmsýn.....
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.