ertelenmez hiç bir bahar

kendimle alay eder gibi
..................seviyorum seni,
býraktým,
aþk acýsýnýn tadýný çýkarýyorum
ki;
insanlar sevmeyi benden öðrensin...


ruhun bile duymuyor
yüreðine aþýk olduðumu
her yerine dokunuyorum
ellerim sessiz...
nefesimi üflüyorum yüzüne
ürpermiyorsun artýk
iþte diyorum,
ölüm böyle yorumlanýr
bir sevgilinin gözlerinde...



en olmadýk halimle yanýna sýzýyorum
tuttuðun o el ,
benim deðil ...
gözlerine bakýyorum
gözlerin duman,
bir hýþýmla geçiyorum parmak aralarýndan...
ceylan bakýþlarýmda aþýk cesareti...



yüzüne baktýkça yanýyor canýmýn telleri,
alnýnsa çizgi ,çizgi...
her çizgi bir acý
belli ki
o yalancý dumanlar ,
derdinin ilacý...
üstelik birþeyler kaçýrmýþ uykularýný...



ansýzýn,
þartsýz salýveriyorum dudaklarýmý
dudaðýndan öpsün diye...
yataðýn ýssýz...
soðuk bir rüzgar ürpertiyor odaný
ve,
kendi ýþýðýyla göz kýrpýyor bir yýldýz...
..............................aþka hazýrýz...



ama,
tadýn yok belli
çayýna kaç þeker koyarsan koy
tutmuyor demi...
ve daha da beteri
avutmak için kendini
ruhuna gömülüyorsun
her þey seferi...



bir de,
siyah hýrka almýþsýn kendine
sarýlmýþsýn,
hýrkayý kýskanýyorum ben de
besbelli...
iki elinin arasýnda baþýn
tam karþýndayým
sana dokunsam
cezasý var!
ellerimin titremesine aldýrmadan
sakalý uzamýþ yanaðýna dokunuyorum
ve
fýsýldýyor kulaðýma aþýk kuþlar,
ertelenmez hiç bir bahar...
ertelenmez...


Sosyal Medyada Paylaşın: