öyle uzun ki gece
sözümü tutup,
süngü düþürüp eksilmiyorum aþkta...
sadece kundaklayýp hayallerimi
yüreðime gömüyorum
ki;
sen beni kurtarmaya çalýþýrken,
kaðýt gemiler gibi batma
kalbini hýrpalayan ne varsa
uzak dur...
bu,
ben bile olsa.......
imkansýzlýklar çýrýlçýplak
görüyorum....
koþuyor sokaklarda
mutluluðunsa bütün kaleleri fethedilmiþ
yaðmur musiki derdinde yaprakla
tek bir nota þaþmadan
düþüyor kaldýrýmlara
gönlüm,
ah gönlüm..
"aþk " diyor
"sevda" diyor
söz anlamýyor........
ne fayda ?
çok geçmeden yüzüme vuruyor hüzün,
en yasak dilde...
ceketini al çýk diyor
çýk
git...git diyor ha bire....
ayarý bozuk saat gibi çarpýyor kalbim,
yýldýrýmlar düþüyor bedenime...
korkuyorum
açmýyorum gözlerimi
kaldýrsam kirpiklerimi,
düþersin diye...
ve senin düþüþün unutturur bütün seviþmeleri...
biliyorum...
sevdaya durdum duralý
iþ edindim seni sevmeyi...
bir çocuk gibi ürkek
ya..
aþk sýnavýnda sevmek fiilini
çekmeyi beceremezsem..
ya,
kaðýda karalanmýþ hikayem
adý sen olarak yazýlýrsa haneme..
ya,
tutsak olduðum deniz küserse bana..
sana tuhaf gelecek ama
kavgam
sevdam kadar onurludur
öyle bir çeliþkisin ki içimde !
oysa,
aþkla gelmiþtin
yaslý bir temmuz gecesinde...
oturdum evimin ahþap eþiðine
düþünüyorum...
vazgeçmek için öyle uzun ki gece!
öyle uzun ki gece...!
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.