Söz vermiþtin bana,
Yanýmdan hiç ayrýlmamaya.
Dökülen her gözyaþýmda,
Her duamda canýmda,
Yanýmda olmaya,
Kan kustuðum anlarýmda
Hiç umudum kalmadýðý zamanlarýmda.
Ardýmda býraktýðým tüm mutsuzluðumda,
Kara yazgýmýn son duraðýnda,
Baþucumda kalmaya.
Anam, babam, bacým, caným,
Can yoldaþým olmaya.
Söz vermiþtin bana,
Yanýmdan hiç ayrýlmamaya.
Biliyorum, af dilemek artýk boþuna,
Suçluyum, çare deðil,
Aðlasam da gözyaþlarým boþuna,
Sen giderken irinlerim boþaldý yaðmurla topraða,
Ýdam ettim, kendi ellerimle bindim ölüm sehpama,
Geçir boynuma yaðlý ipi sende as ne çýkar,
Yanýmda sen olmadýkça.
Söz vermiþtin bana,
Yanýmdan hiç ayrýlmamaya.
Hiç ayrýlýk yok derdin,
Gülerdin aðlamalarýma,
Ölüm var vazgeçmek yok derdin
Usulca sarýlýrdýn boynuma.
Söz vermiþtin bana.
Can damarým da bir kesik,
Yüreðim parçalanmakta,
Kan kaybediyorum sen olmadýkça,
Gel de kurtar beni,
Yaþayamam bu sonsuz ýstýrapla.
Ölüm bile senin elinden güzel olurdu,
Sen yanýmda olduðunda.
Söz vermiþtin bana,
Yanýmdan hiç ayrýlmamaya.
Allah’a dualarým hep senden yana,
Son arzun ne deseler sorsalar bir gün bana,
Yine sen olurdun son nefesimde dudaklarýmda.
Söz vermiþtin bana,
Yanýmdan hiç ayrýlmamaya.
Ayþe Manav
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.