Ömür
Eksilerek daralýr ömür denen çemberim
Tek noktaya dönüþmek belki an meselesi
Yazýlan tüm dertleri tespihlerde çekerim
Sonuçtan ibret almak, hayatýn risalesi
Ýki virgül arasý diye anýlmýþ ömür
Noktalý virgüllerde, hayat þerhi düþülür
Þimdilik insanoðlu, noktaya doðru yürür
Mizanda aðýr gelsin sevaplarýn kefesi
Bazen dalar araya, birkaç ünlem ve kesme
Bazen umutlar donar çivilenir bir resme
Soru iþaretleri anlam katar boþ cisme
Belki kocaman hiçtir boþ ömrün sermayesi
Ýnceltme iþareti renk verir ömre bazen
Birkaç yerde kullanýr, gerçek aþklarý sezen
Belki boþa dolaþýr Mecnunum diye gezen
Leyla ona güzeldir hayatýnýn gayesi
Parantezler açýlýr mecbur kalýr insanlar
Parantez kapanýnca her þey bitti sanýrlar
Ýki nokta üst üste her an komþu olurlar
Son nokta konulunca ömrünün nihayesi
Ýnsanoðlu anlamaz duyunca beyin þokta
Varlýklara ram olur, hâlbuki her þey yokta
Cümlesinin sonuna konulunca üç nokta
Geldiði yere gider, son yönüdür kýblesi
18.04.2009
Necati ÞÝMÞEK
Ankara
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.