Güldürmedi, Mevla’m, gönül aðlar durur, yasýndan, göz yaþlarým, sel olur. akar, yüreðime, sevdalýsýný unutmadýðýndan
Aðla, gözlerim aðla, yaralý gönlümü, durma daðla, gönül suskun, kendi hatasýndan, bak ben karalar baðladým, ey gönül , sen de baðla.
----------
Güldürmedi Mevla’m yýllar geçti zamandan, Dert doldu gönül hep ömrüm geçti yalandan, Neyler bu gönül, artýk vaz geçse ! huyundan, Kim olsa sever her yýl, aþk yok da yalandan.
(Mef’ûlü / Mefâîlün / Mef’ûlü / Feûlün )
A.Yüksel Þanlýer 24 Nisan 2009-04-25 ANKARA
Sosyal Medyada Paylaşın:
a.yüksel şanlıer Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.