Yine sevda yelleri, tersinden mi esiyor?
Dalgalanmýþ saçlarýn, hiç bana bakmýyorsun.
Kar yaðdý umutlara, sevgiler buz kesiyor,
Dondu mu yoksa gönlün? Bu yana akmýyorsun!
Hayalim tozlu rafta, sus pus oldu dillerim,
Birer birer soldular, býraktýðým güllerim.
Mahþer günü yakana, yapýþacak ellerim,
Sinende gül olayým, niye býrakmýyorsun?
Yýldýzlardan Zühre ol, her gece ruhuma dol,
Bana gelmeyen yollar, inan ki hep eðri yol.
Ya düþüncemden yok ol, ya ebedi benim ol!
Goncayým dallarýnda, döþüne takmýyorsun!
Davacýyým kalbinden, divan kur hükmünü ver,
Ben seni istiyorum, gönlüme gel her seher.
Ne olursun, çaldýðýn umudumu geri ver!
Sensiz bî-tab þaþkýna, bir ýþýk yakmýyorsun!
Görmüyor gözün beni, esip savuruyorsun,
Gücün bana yetiyor, hep bana vuruyorsun.
Sen Leyla’nýn köþkünde, hükmünü sürüyorsun,
Gariban gönüllere, seyrana çýkmýyorsun!
Þu yaptýklarýn var ya, kaderimin oyunu.
Niye böyle oluyor, tüm sevenlerin sonu?
Ümit’in oldu mecnun, çölde arama onu!
Bir kez kendine gelip, kalbine bakmýyorsun!
Ankara – 20.04.2009
Ümit Zeki SOYUDURU
Þiirime yorumuyla güç veren sevgili Sevinç ÝNAL Hanýmefendiye sonsuz teþekkürlerimi sunuyorum.