Sýðmadýn gözlerime, arzda güneþ gibisin! Sevdan ile eriyip, çölde yaktýðýn kumum, Biçareyim umutsuz, gözlerine mahkûmum, Sen her yerde her zaman gönlümün sahibisin!
Bahtýmýn ceylanýný boþa çölde aradým, Bir sevda mihenginde beni bekler dururmuþ, Yüreðimdeki sevda onu da kavururmuþ, Dün gece çýkageldi, saçlarýný taradým.
Dedi: “Hayaldir vuslat, aþmak zor engelleri, Gücün yeterse eðer, parala kemendini! Güllerin dikeniyle hadi kanat kendini! Kýrmýzý renklerine kim boyadý gülleri.
Kerem’in tüm diþleri boþ yere sökülmezdi, Aþký için Aslý’nýn dizine yatmasaydý, Âþýkta canmý kalýr, maþuk avutmasaydý, Güle renk vermeseydi bülbül düþüp ölmezdi.”
Bir umudun peþinde yýllar yýlý koþarým, Hayal imiþ vuslatýn, bir türlü eremedim, Yürekteki hasretim, þavkýný göremedim, Nasýl kaybettim seni hala ona þaþarým!
Ümit’im sevda yeli esmiyor senden yana! Uykusuz geceleri sürgünlere sür gitsin. Ey vefasýz sevgili gel de þu çile bitsin! Alev almaz küllerim, tükendim yana yana.
Ankara – 03.12.2011 Ümit Zeki SOYUDURU
Þiirime sesiyle güç veren sevgili Funda SAÐLAM hanýmefendiye sonsuz teþekkürlerimle... Sosyal Medyada Paylaşın:
ümit zeki soyuduru Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.