yaðmurlarým olup yaðsan, saçlarýmý ýslatsan önce, sonra iliklerime kadar limanýna sýðýnsam…. gecemin fýrtýnasý olsan, yýldýzlarýn dalgalansa, yeniden ölünceye kadar dizlerinde uyusam…. . parmaklarýmýn kýrýk sazlarýyla ancak bu kadar seslenebiliyorum sana duman altý sarhoþluðumu bir kenara býrak, ne olur kusuruma bakma dünyamýn ilk günü deðil ki, sýrýlsýklam bir kaçýþýn hemen sonrasýyým son günden kýl payý kurtarmýþým yakamý, o bakýmdan biraz þanslýyým þimdi bir yeniyi yazýyorum, ilk okuduðum kitaplardan beyaz kaðýtlara bu gece limanýna sýðýnsam diyorum, dizlerinde uyusam, sarýlsan bana sarýlsan bana …
/-kar yaðarken çarþý-pazar dolaþtým, bildiðim bütün kitapçý dükkanlarýný ilkokulumdan alfabeyi aradým, bir de vardý ya.. boyama kitaplarýný….. bulamadým./
*
yastýðýmda sýcaðým olsan, düþlerime karýþsan, saçýndan bir tel saklansa saçlarýmda bulsam…. su olup çeþmelerimden aksan, yangýnlarým sönse, günüme göz açýþýmda yüzümü senle yýkasam…. . okyanuslarda aramýyorum inci tanelerini, bundandýr gözlerine dalýþým ay ýþýðýný kuytularýma gizler, sahipsiz sabahlarýma sen ol diye saklarým sonra adýmladýðým her kaldýrýmda, bir iç güdüdür çýkývermen karþýma günlüðümü okur gibi, afiþinde aþk mevsimi yazan bütün sinemalarýmda ve gün biter dönerim yeniden geceye, býraktýðým yerdedir anahtarlarým sular akmaz yastýklar soðuktur, bir umut içimi havada kokunu ararým. seni duyarým…
/-kör kandiller altýnda ýþýk oldum, oynarým umudu ile çocukluk oyunlarýmý gece siyahtý yýldýzlarsa beyaz, griler yutmuþtu masmavi boyalarýmý.…. yoktular./
*
çocukluðum sen olsan, gökyüzümü maviye boyasan, yüreðim yüreðinde gezegenimi doldursam…. denizlerimi kucaklasan, en derinim kýrlangýç kuþu, eþ olup göçebeliðinde seninle kaybolsam…. . eskitilememiþ sokaklarda dolaþan, yeni model saltanat arabasýdýr bugün yani bahar mevsimidir arkasý yaz sýcaðý, sevdadýr gözlerimde gördüðün böylesi umut çiçeði iþte renk veren kalemime, gökyüzüne ve denizlerime aydýnlýk olup bir elinde fýrça diðerinde mavi boya, renk veren þiirlerime sen, üstündeki son kokuyu çekerken, defter arasýnda saklý kurumuþ gülün elindeki kuru boya izinden anlayacaksýn sebebini, yüzündeki tebessümün.
/-ve þimdi girdim hayal bahçemin infaz kapýsýndan, duvarýma yaslanýyorum bu þiiri sana ben, müebbet bir çocukluk tutkusunun boyasýyla yazýyorum….. böyle iþte canýmýn içi./
Cevat Çeþtepe
Sosyal Medyada Paylaşın:
uzungemici Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.