Yalnızdık.
gözlerim yara,kan.. gözlerim talan
al gözlerimi benden!..
dayan yalnýzlýðým dayan..
umut’a ezgiydiydi söylediðim kýrýk üçbeþ sözcük
hangi yana baksam mevsim hazan
notalarým duraksýz..cümlelerim lâ..
kararmýþ göðüm..yýldýzlar yok semada
dokuzuncu notadan baþlýyorum hayata
eskimiþ, bir kaç teli kopuk
bir gitarýn sesiydi duyulan uzakta
hüzünlü ve biraz da buruktu þarkýmýz
ne çok sevmiþtik acýlarýmýzý
nasýlda teslim olmuþtuk yokluða
sen,ben ve biz...
Ýþte artýk yoðuz..kimsesiziz
sadece sokak lambalarý þahitti
bir de ýslak kaldýrýmlar
ne çok kavuþamadýk
ne çok canýmýzý yaktý ayrýlýklar
yokluðunun saat farkýndaydý
ibre sensizlikte takýlý
ýþýmýyordu ay..
sönmüþtü mehtap
susmuþtu gece
tüm evler kapatmýþtý acýya perdelerini
yollar ve biz ýssýzdýk
sadece sokak lambalarý þahitti
bir de ýslak kaldýrýmlar...
Yalnýzdýk.
23 Nisan 2009
Emine Genç
Sosyal Medyada Paylaşın:
Dil-ruba Emine Genç Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.