DÜŞ RESİMLERİ

seni gördüm düþümde, yine aðlýyordun...
ve yine yokluklarda buluyordum seni...
...ömrünü bitirmiþ bir kelebeðin ardýndan...
seni gördüm düþümde, yine aðlýyordun
lütfen aðlama, aðlama lütfen...

gerilmiþ iki yay gibiydik
hatalý bendim kesin,
yine bir çuval inciri mahvetmiþimdir kesin...
‘‘bakma ne olur, þimþekler çakan gözlerime,
alev alev yanar için, bakma’’ desende...
bir gülüþün hayat verir, gülüm,
yansam da yanmasam da...!

ben miyim gözlerinin aynasýnda yansýyan?
yok yok, ben deðilim o!
halbuki kalem tutan ellerim
kalem tutan eller...kalemim, sen,
birde senin resmin...

resmini çiziyorum düþümde
televizyonu kapatsan diyorum dikkatim daðýlýyor,
müziði de deðiþtir Kitaro olsun, derinden çalsýn
pencereyi aralasan diyorum içim daralýyor,
ah! bayýlacaðým þimdi, öyle bakma!

o alev gözlerin, tebessümün, bakýþýn...
kendiliðinden düþüyor beyaza...
oysa ne zordur senin resmini çizmek
bu sensin diyebilmek ne zordur
sen aðlamasaydýn....ah! keþke...
...her damla gözyaþýn bir çizgi uçurur sonsuzluða
ve sonsuzluluða bu denli uzanmamýþtým...

seni gördüm düþümde, yine aðlýyordun
ve yine yokluklarda buluyordum seni,
lütfen aðlama, aðlama lütfen...
Sosyal Medyada Paylaşın: