Sen buradan geçerken kýyama dursun güller,
Yollarýnda çalýyým, atamazsýn birtanem.
Sana niye meyleder terk ettiðin gönüller?
Yaktýðýn gönülleri, satamazsýn birtanem.
Ben ufuklara bakýp yollarýný beklerken,
Sana beslenen sevgi yolunda emeklerken,
Senin terk ettiðin kalp senin için teklerken,
Bana verdiðin sözü, yutamazsýn birtanem.
Yetiþemiyor sana ne hayalim, ne elim,
Ya vuslatýna ermek ya da ölmek emelim,
Susuz çöllerindeyim, Mecnun’dan beter halim,
Ben böyle periþanken, yatamazsýn birtanem.
Havan böyle giderse kar tutar yollarýný,
Boþ yere havalara açarsýn kollarýný,
Ne diye kýrýyorsun tutacak dallarýný?
Güller dikenli diye, atamazsýn birtanem.
Ellerin olacaksýn bildiðim halde bunu,
Yine de gönlüm sende düþünmeden sonunu,
Seven ne zaman gülmüþ, bu dünyanýn kanunu,
Gül olup da baðrýmda, bitemezsin birtanem.
Madem ki gidiyorsun, ne deyim, güle güle...
Derdimi anlatamam, ne bülbüle ne güle.
Sonunda Ümit’ini düþürdün ya bu hale...
Bu bedende bu caný, tutamazsýn birtanem.
LARA – 13.04.2009
Ümit Zeki SOYUDURU
Þiirime yorumuyla güç veren sevgili Sevinç ÝNAL Hanýmefendiye sonsuz teþekkürlerimi sunuyorum.