GÜL’E Çaðlayanlar boþalsa aðlýyorum diyemem Hicranýnla süzülen katrecikler gülüyor Muhlisim gönlümü baðlýyorum diyemem Taþana dek aþkýnla viran sine doluyor.
Terk eyledim melali kendi yâdýma düþmem, Senelerce kurduðum göð âbâdýma düþmem . “Adýn” adým olmasa özge âdýma düþmem. Hem hayatým memât’ým sende mânâ buluyor
Perde perde giderken naðme naðme dökülsem, Seni yazan ezgiye nota nota ekilsem . Yanmýþlarýn baðrýndan hûþ olup da çekilsem Diken oldum baðýnda gelen geçen yoluyor.
Ferhat yüzün karadýr halin nece söylersin. Eðer medet olmazsa hem “tamu”yu boylarsýn. Ýki cihan hayatta acep O’nsuz neylersin. Bunun için her seher bülbül zikre daliyor. - Mehmed Ferhat 16.04.2009 “Kutlu Doðum anýsýna” Sosyal Medyada Paylaşın:
mehmedim Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.