tüm yolunu yitirenlerin kavþaðýnda
anlamsýz bir ilahinin týnýsý yükseliyor
görmeden görmüþ
bilmeden bilmiþ sûretinin çýplaðýnda
ses kemik dil yitirmiþ masumiyetini
yaþamanýn keskin ucundan batýnca utanç
dýþýnda durmayý öðreniyorum
kýlýftan isimlerinin yalnýzlýðýnda
kalbi
çürük diþleri ile ýsýran hayattýr
çek gitsin
ya da sallansýn aþkla
çekecek biri bulunur nasýl olsa
tüm yýldýzlarýn maviye düþer
düþtükçe dilek kavgamýn ortasýna
tutunmaktýr aslýnda
ruhunun saklý surlarýna
dal yaprak rüzgar yitirmiþ suskunluðunu
yýkýlmadýkça imkânsýzdýr keder
yýkmadýkça sevdayý
sen de hep bir kabuldür kader
yazgýyý
çürük diþleri ile ýsýran hayattýr
çek gitsin
ya da sallansýn aþkla
çekmiþ birini görünce anlarsýn nasýl olsa
ikinci elden kiralýk düþlerle yaþadýðýn ayýp
bir ayak izini korkutacak kadar sessiz
hep kirli intiharlarýn
hasret kokulu sözlerini sürünen ben kayýp
alev ten kül yitirmiþ anlamýný
duasýyla yetinilmiþ sevaplarýndýr arsýz
okunmadýkça dudaklarda
korkun hep yalnýz
günahý
çürük diþleri ile ýsýran hayattýr
çek gitsin
ya da sallansýn aþkla
çekecek birini görünce anlarsýn nasýl olsa
iðdiþ edip býraktýðýmýz sevmeler dileniyor
yokluðunun geçmek bilmediði
adaklar kesilmiþ bedenimde
öperken dirilttiðin ömrümü kirpiklerine sürme
ýsrar ikrâr inkâr yitirmiþ sözünü
bütün tonlarýnda ölüm
kýzýla boyanmýþ duvar üstünde takvim yapraðý
koparmak ne mümkün seni
aþký
çürük diþleri ile ýsýran hayattýr
çek gitsin
ya da sallansýn benimle