bende sEn meseli..

sen,
çakýr halde baþa dökülen
bir tas sýcak su
bitmiþ sevdanýn ardýndan duyulan
derin hüzün
ve sabun kokusu

karanlýðýn þafakla aydýnlandýðý
ince çizgi tan vaktinde
þehvetin duyguyla birleþtiði
çizginin tam da üstünde

ölümle yaþam arasýndaki kývrak eðim..


ne var ki,
yakalayamadýk birbirimizi
önce tuttuk hani
tutmadýk deðil!
fakat, kaydý elimizden
tuttuðumuz yer

sonra sen yeniden
bir ucundan tutmamý istedin
gel gör ki,
uçtu elimden
tuttuðum yer
uç tu!


arka planýyým
tasarlanabilen tüm planlarýn
her þeyin en arka planý
en akýl almaz sonu
en uç, en aykýrý, en muti

tanrý da olasým var
þeytan da!

þeytan olup insana itaat etmeye
isyan edesim var
tanrý olup aç karýnlarý doyurmak
yer kürede zulmün izini sürmek!..


en arka planýyým hayalin bile
affedilebilir ve affedilmeyen
tüm günahlarýn da arkasýnda
en mukbir, en mütevazý
en münkir, en muti

her þeyden biraz
her þeyin sonu ve baþý
ve esasýnda hiçbir þey..



kayýp giderim
denizlerin ortasýndan
bir damla için kayýp mý
okyanusun ortasýnda
kayan bir deniz yýldýzý!

varsýn kabuðu çatlasýn
daha yeni kabuk baðlamýþ
iflah etmez yaram!
varsýn ölsün tutmasýn dizim
dizelerimin arasýndan

ya sen,
ya sen kayarsan
gözlerimin arasýndan!...





Sevinç Uslu
( hare / sine-i zen – Ýstanbul )

Sosyal Medyada Paylaşın: