Nereye baksam þimdi, “Sen”li bir sensizlik, Bir küstah sessizlik...
Kendime baksam þimdi, Yolunu gözleyen bir gece, Aþk heveslisi bir kalp...
Acýysa, En afilisinden...
Yokluk bu olsa gerek...
Þimdi nereden eser rüzgarýn ? Yürür mü gözlerine, Terk edilmiþlikle beslenen bir nehir ? Kaç küfür tetikler acýnýn þiddetini ?
Ne kadar yarým yaþanabilir böyle ? Daha kaç þiir kurcalar, kapýmýn kilidini ? Bu aþk, kaç kürek toprakla gömülür içime ? Hâlâ bu kadar aþýk bakarken gözlerin, Kaç gece dayanýr aslým, böyle yüz çevirmeye ?
Piþmanlýksa, En köpeðinden...
“Sen”i terk etmek böyle olsa gerek!
Nisan-2007/Ýzmir
Sosyal Medyada Paylaşın:
selin yıldız Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.