Ne masallar okundu sessizliðin çýðlýðýnda ve o dizelerdi hep bizi avutan, kandýran, kýzdýran... Hep masallarda prens olduk veya prenses. Kimimiz papucunu düþürdü merdivenlerde, kimimiz kurbaðaya çevrildik. Yýllar yýlý bekledik birileri bizi kurtarsýn diye zindanlardan. Sonra bir baktýk ki masalmýþ hepsi. Hayallerimiz kanat takmýþ masal olup uçmuþ. Meðerse anlatýlanlar hayalmiþ hepsi, güzel hayaller düþünmek suçmuþ...
Hayal olduðunu bilse de gönül hala sýðýnýyor büyülü masallara. Hayaller daðýlýp gitse de pul pul Mutluluðu gönlüm masalda ara
Veysi BORA
Sosyal Medyada Paylaşın:
borabora Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.