Hani, yiðit biri derlerdi ya senin için; Yani, ’taþý sýksa, suyu çýkar’ dediklerinden, Kalleþin hakkýndan gelendin, sen, Mertliðin destanýný yazan caný bilseler! Sadece keleþ’e yenilen bir adam, -Ne þerefsiz bir âlet, þu barutlu fiþek! Ýnsaný ancak sýrtýndan haklar.
Yok gülüm, sende yok; Caným yandýðýnda yani, yüreðe serinlik yelin, Nevruza deðer baharýn var mý? Ya geceye müjde seherin ner’de?
Bu kadar bekler mi bir adam? Sabýr taþýný bile çatlatýr, bir ömür tüketir mi yâr peþinde? Nasýl bir yürektir ki bu; olmayacak duaya amin der?
Ömür törpüsü bir sevda bu; Yýllarý yedi ya zemheri ayazlar, yüreðim saðýldý Acýlar miras kaldý bana, hepsini harcadým Seller gibi ovalara doldum, goncama birþeyler oldu, Çamura yattý çiçeðim, gönül boðuldu.
Ne zaman ki, türkülere döktüm içimi Gözyaþý ne gezer! Zalým baktý; yüreðimi daðladý yâr; Cümle âlem güldü hâlime, sazým aðladý...
15,19.04.2009
Sosyal Medyada Paylaşın:
orhanti Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.