ama ağlamıyorum

yýllar sonra ilk kez aldým elime kalemi
sadece kimliðim kalmýþtý deðiþmeyen
bana ait olmayan bir hayatýn baþrolündeyim
isteksiz, bitkin...
yarým kalmýþ pembe hayallerin siyah gölgesinde; yapayalnýz!
kalemi alýnca elime yazamadým bir zaman
adýma yazýlan þiirleri, yazýlarý, yalvarýþlarý düþündüm sonra
beni hiç tanýmadan, nasýl sevdiklerini anlamaya çalýþtým
çayýmdan bir... iki yudum aldýktan sonra sen geldin aklýma
bende seni hiç tanýmýyordum ama çoktan yazýlarýma konu olmuþtun
þiirlerim sana yalvarýyordu çünkü ihtiyacý vardý kafiyelere
sevmek için sevmekti bu belkide
içinden çýkýlmaz bilmecelere dönüyordu satýrlar
senin bir selamýnla dolup taþýyordu elime aldýðým bütün kaðýtlar
ama birde elveda deyince kaç deve yükü kitap yazardým acýlarýma
aþk acý çekmekti, çünkü acýlar dindikçe yazmaz oldu kalemim
þimdi yine yazýyorum, seni düþünüyorum, acý çekiyorum ama aðlamýyorum...


Sosyal Medyada Paylaşın: