AĞLAMAMAYI ÖĞRETTİM

Gözlerime aðlamamasýný öðrettim artýk!
Gülen gözlerimle ýþýk saçýyorum dünyaya.
Zaten hayat yorucu,zaten zor;
Birde gözlerim aðlayýverirse çok zor...

Kirpiklerime dik durmalarýný öðrettim
Bir damla yaþ bile olsa bükülmemeliler
Göðsüme dokunuverdim ellerimle
Sýcacýk,içi alev misali.

Sevendim ben,severdim
Ýçim acýsa da gülendim,
Gülerdim hep.
Severdi hayat;beni çok severdi.
Aðlamama izin vermez,
Bazen "aðla"derdi.
Büyümemi ister,durup da seyrederdi.

Gözlerime aðlamamalarýný öðrettim
Kýrýþýk buruþuk bir alýnla,
Gözlerimin altýndaki çukurlarla da güzeldim;
Güzel olduðuma emindim.
Ama yaþlarý çok uzaklara göndermeli,
Çoktan yalnýzlýk vapuruna selamýmý etmeliydim.

Sevgi taneciðiydim ben
Bir açar,bir konar,
Bir bakar,bir yanar,
Birde terk ederdim
Üzülmesinler diye,
Kendimi üzerdim!

Gözlerime ne martý
Ne güvercin
Ne de geçmiþe takýlmamasýný öðrettim!
Yeni bir dünyayý ezberlemek hoþuna giderdi
Meraklýydý,merak ederdi,insanlara yeni dünyayý anlatabilirdi.
Güzel bir bakýþla adýndan söz ettirirdi.

Þimdi kuþlar yok,
Çiçekler de yok
Bir oda var sadece
Dolaplar,
Kitaplar,
Perdeler var
Yani gerçek bir dünyaya;
"Merhaba!"deme zamaný!

Gözlerim en dokunaklý zamanýnda,
Yinede aðlamýyor ama.
O sever,severken içi güler
Yemyeþil olmakla birlikte
Siyahlarýda,
Pembeleride,
Dünyanýn tozunu da sever.
Kapatýp kendini
Dünyaya açýldýðý vakit;
Yaðmurlarý çaðýrýr,
Gökyüzüne bakar
Yaþsýz bir gün geçmesin,
Kuraklýk olmasýn diye.
Gözlerime aðlamamayý öðrettim
Gün gelirde çöle dönerse dünya,
Ýþte bu yüzden!

Dilara AKSOY
Sosyal Medyada Paylaşın: