Bir çiçek açmış yanıbaşımda.

Bir çiçek açmýþ,hemen yanýbaþýmda,
Hiç görmemiþtim,nedense hayatýmda,
Eðildim baktým,koparsam mý ben diye,
Utandým ondan, saçým aktý baþýmda.

Yel deðen ondan, koktu o kýrlarýndan,
Tutup koparsam, severken dallarýndan,
Baðzaný olsam, öpsem yapraklarýndan,
Der mi o bilmem, seni kel moruk diye.

Çið düþmüþ ona, gecenin esrarýndan,
Güneþ doðarken, süzülür yanaðýndan,
Yalasam dursam, akan gül sularýndan,
Der mi o bilmem, aklýnda ne var diye.

Bol varmýþ polen, bal arýsýymýþ öpen,
Þafak sökerken, ilk oymuþ onu gören,
Yok olup gitmiþ seni sevdim ben diyen,
Kýzar mý ki o, kaldý mý polen dersem.

Açmýþ baharda, koncasý var dalýnda,
Böyle bir çiçek, görmedim hayatýmda,
Toprak kokardýr, çið olan yapraðýnda,
Koksam der mi ki,sana ayýp deðil mi.

A.Yüksel Þanlýer
16 Nisan 2009-04-16
Ankara.










Sosyal Medyada Paylaşın: