Bizim Hacý,þair tanýnýr; Dört yüz haneli köyün içinde! Soracak olsan,Hacý nerde; “Bizim Þair mi?” derler... Yani “Hacý”lýðýndan önce gelir, Þairliði köyün içinde!
Belki bu yüzden, Pek çýkmaz köyün dýþýna Mecbur kalmadýkça. Ýçi ýsýnmaz yabancý gelse köye, Ýþim var der,kaçar kahveden; Olur da þairliðini sýnar diye!
Varsa yoksa köyü,köylüsü; Mutludur Hacý þairliðinden! En hazzetmedikleri ise; Köyün yüksek okumuþ delikanlýlarý, Bir de sýk sýk rapor alan öðretmen!
O da bilir “reyting” ne; Þairliði ne kadar! Hak etmeyen kafaya, Þapka gibidir itibar!
Çýkardýn mý,bitti!
Sosyal Medyada Paylaşın:
Abdurrahman Günay Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.