İLK OCAK...

Düþmüþ ansýzýn, bir tohum
Sýmsýcak dar bir yer, huzurlu
Yeþermiþ orada, verilmiþlerin sevgisi
Gün gelmiþ Rabbim, kýsmet eylemiþ...
Ýki yürek, iki el sarmalamýþ hissedercesine
Bir anne, bir baba sevinmiþ,
Sinmiþ kokusu kundaðýnda...

Temiz sayfalar oluþmuþ, etrafýnda
Rengarenk sunulmuþ ayaklarýna
Asýlan takvim, eksilen yapraklar
Bilinmez, yazýlmýþ birçok kitaplar
Okundukça deðiþen, farklý konular
Deðiþen vücut ve kalýntýlar...

Meðer ne kadar mutlu, önemli
O ilk ocak, baþ ve parmak
Bir tokat bile, tatlý teebessümü
Hoþ hüzünler, halen saklý içinde...

Al !..Ey ilk ocak, yine o ilk günleri
Öldürülmesin hiç, þu özlerin eri
Bitmeyen bir güç, basýlan topraklar
Büyüyen çiçek, sevgi sesleri...

Janset...
Sosyal Medyada Paylaşın: