Uzakta da olsa yüreðin yüreðime Bir selam ver güneþe O ýsýný verir yüreðime Yalnýzým ey! Aþklarýn baþkentinde yalnýz Gel, gel, ey! Bikessizliðin öksüz memleketinde Kimsecikler selam vermez oldu yüreðime Belki Belkýs’ýn Süleyman’ý gibi olamam ama Taç Mahal gözlü Þah Cihan’ým özlemine Gel, gel, ey! Ýki metrelik bir kefen biç kalbime Yârin öldü, yârin, bu akþam sensizliðinde Gel, gel, ey! Gel de gül yüzünü resmet kabrime Belki o zaman kavuþurum hayallerime
Sosyal Medyada Paylaşın:
serhat parlak Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.