SENİN UĞRUNA EY YAR!

Senin uðruna ey yar!
Sevdanla kuþatýlmýþ kalbim bin bir feryad-ü figanla
Boðuluyor kalbimin dikenli gözyaþlarýyla
Ve sanki üþürcesine
Beyaz yaðmurlar titriyor gönlümün gecesinde

Senin uðruna ey yar!
Bir çocuk aðlayýþý gelir
Martýlar vurulup düþerken zalim yere
Ve çaðlar gözü yaþlý âþýklarýn dilinde bir türkü
Kara yer, mavi gök aðýtlar yaksýn artýk bu sevgiye

Senin uðruna ey yar!
Heybemde saklý bitap umutlarýmla
Yangýndým Belkýs’ýn tacý kadar kutsal gözlerine
Ve ansýzýn çýlgýn taylar gibi þaha kalkan tufanla
Sevdana koþuyorum Nuh’un gemisiyle

Senin uðruna ey yar!
Sýrtýmda Ýbrahim’den kalma bir abayla
Kum denizinden kopan damlalar gibi
Anne sýcaklýðýna tamahkâr
Gözü yaþlý bir çocuktum, çocuðum uðruna

Senin uðruna ey yar!
Bu gülistan-ý sinede ne dal kaldý ne yaprak
Bahara vuslat özlemiyle hep baharý bekledi bu sine yar
Bülbül hep seni bekledi dikenlerine razýyým diye
Ve ey yar! Yoksa sen misin açýlan gönlümün hecesinde?

Ve senin uðruna ey yar!
Serhat der ki! Ey liseli sevdiðim!
Tek dileðimdin titreyen mýsralarýmda gözlerin
Þimdi en gür sesimle diyebilir miyim?
Sen benimsin, benim, Dilek’im


Sosyal Medyada Paylaşın: