Dudaklarýn gülmede mahur bir beste, Dudaklarýn içime akar aheste. Kanat çýrpar içimde tünemiþ kuþlar Can bulur her yaným, viran kafeste.
Nedir? Nasýldýr? Hikmeti muamma saklý. Dudaklarýnýn öpmesi, renginden farklý. Ne bürünse peçe de o ahenge haklý Kýymak, kanmak, arýnmak, ne mümkün, hey hat Üst üste örülmüþ ayrý bir kat, Her biri pek ala muhteþem bir tat Kerbela çölünden geçirir lakin, Niyetçe pek durgun, öyle bir sakin. Azrail gibi dikilse geçip karþýma, Ýçimden baþlayacak ölüme akýn…
Muhittin Daðhan
Sosyal Medyada Paylaşın:
turksay Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.