Anlamým da yoktu esmerliðimde Aþký kýrýk aynalarda öðrendim Kanayarak baktým yüzüm saðýr Kör bütün pencereler Uzaktým senden önce Yalanlara duraktým
Ben en çok kalbimi aldattým Düþürdüm saçlarýmý tara ey gece Akþamlar ötesi son sessizliðim bu aþk Sevgi diye Ay’ýn arka yüzüne baktým
Þimdi kirpiklerime sürüyorum zamaný Seni beklerken Bir pýnar nehirleþmeli Bir tren geçmeli yüreðimden Sular ateþle kucaklaþmalý Topraðýn koynunda hep vakur Gözlerim çiçek açmalý sesinde
Adýný yazsam tarih susar biliyorum Kurumuþ güller açar masmavi Sesim sana kanatlanýr rüzgarým sen Ben künyemi yazarým sen gelsen
...
Sosyal Medyada Paylaşın:
Feyza Can Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.