Kokusu hala burnumda, Sýrnaþtýðým sarmaþýðýn. Bir gözüm ebe Diðeri, Kapýcý Osman,
(Eþek sýpalarý çýkýn diyorum bahçeden! )
Bir þey deðil, Gazoz kapaklarým dökülüyor kaçarken...
Çocuk olmak zor iþ, Mýzýkçý bir gülüþ sokaðý. Nerde bir sevinç, Gözlerin kan çanaðý. Çocuk olamam belki bu kafayla. Unutmuyorum babamýn aldýðý su tabancasýný. Bir de ardýndan yediðim o dayaðý...
(Yalvarýyorum eþek sudan gelsin artýk!)
Düþündüðüm de, Bir þamar gibi duruyor hayat, Sýðmak istemiyorum kabýna. Ömrün yarýsýný soludum da ne oldu? Þimdi acýnýn kolyesini taþýyorum boynumda, Bir de resmini koynumda. Her sese çýðlýk oluyor dilim. Geceye mermi gibi düþüyorum, Sis daðýlmadan, Damatlýklarýný giyeceðim hüznün.
( Ýnanmayýn! Tanrýnýn kaðnýsýný süsledim)
Yaþlý ve kimsesiz bir mezar þimdi gönlüm, Aðýr aksak gýcýrdýyorum, Yollarý uzun nasýlsa þu ömrün...
Yedi nisan iki bin yedi... ...Erdoðan Ateþ Sosyal Medyada Paylaşın:
Erdoğan Ateş Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.