kadýn/ýn
karanlýktý;
adamsa ay gibi parlak...
çekim kuvvetine giriyordu kadýn/ýn
istekli aldanarak...
kadýn/ýn
dedi ki;
senleþtim bak.
adam//
benim memleketim yoktur,
’hayatým tiyatro’dur,
benim doðrum budur,
peki sen;
sen var mýsýn?
kadýn/ýn
varým...
ama ya piþman olursan?
adam//
yeter ki olduðun gibi ol;
sen son ol
SONUM OL...
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.