Hangi mucize kaldýrabilirdi düþtüðüm çirkeften
Ve
Hangi mangal yürek tutabilirdi elimden
Bilmiyordum
Ardýna bakmadan uzaklaþýrken
Haykýrmak istiyordum çýlgýnlar gibi
Çýrpýndýkça daha da batýyordum
Oysa sen görmüyordun
Ne zaman kalmýþtým sensiz
Ne zaman kaybolmuþtu aklýmýn
Ýncir çekirdeðini doldurmayan çeyizi
Hatýrlamýyorum
Yine yalnýzlýk rehin býrakýlýyordu
Kürek kemiklerimin arasýna
Ve
Yine Notrdame kamburu oluyordum
Delicesine aðlarken
Ardýnsýra
Daha vuslata dokunmadan
Her akþam sana göçüyor
Her sabah senden alýnýp
Bir köprü altýna
Kimsesiz
Yapayalnýz
Bir piç gibi býrakýlýyordum
Duygularýn keþmekeþinde
Durgun sularda boðuluyordum
Dilimde biriken cümlelerin katlinde
Nefesim kesiliyor
Kan kokulu ýrmaklarda
Gözlerin ihanete bilet kesiyor
Bense bakmaya korkuyordum
Eylül GÖKDEMÝR/07.04.2009