MECNUN GİBİ

Saatler durmuþ bugün,zaman geçmek bilmiyor.
Etrafým kapkaranlýk,güneþ niçin doðmuyor?
Ýçimdeki fýrtýna dinmek nedir bilmiyor.
Gözümden akan yaþlar,bir türlü tükenmiyor.

Allah’ým güç ver bana,bitsin artýk bu sýzý.
Uslansýn dönsün bana,benim gönül hýrsýzý.
Bir türlü barýþmýyor,ikimizin yýldýzý.
Ne zaman bana gelse,yine baþlýyor sýzý.

Ne yazýk kader seni ,koparýp aldý benden.
Duvardaki çivi gibi ,izin kaldý derinden.
Niçin gittin sen bensiz,vurdun ta can evimden.
Zaman iyi etmiyor,kanýyor bak derinden.

Gökyüzündeki renkler, neden oldu kurþuni?
Mavi rengi özledim, ne olursun dön geri.
Bir masalmýþ aþkýmýz, kandýrdýn çocuk gibi.
Güneþ birgün doðacak,ýsýtacak kalpleri.

Bende gülmek isterim,sevilen insan gibi.
Koþ ,atýl kollarýma,seven bir insan gibi.
Sevgin sarsýn benide,sýmsýcak bir kol gibi.
Sende birgün seversin,bir deli Mecnun gibi.
Sosyal Medyada Paylaşın: