bir yol adýdýr
yara almaktan korktuðum acýnýn
uzak bir sese dönüþmesi
göz göze geldiðimizde
incinmiþ zamana uyanýr her aðrým
katliamýyým kendimin
daha henüz bulunmamýþ hüznün baharýnda
ten kokularýnda
bilindik bir tat gibi daðýlýyorum geceye
hafif geliyor içimde ki kötü
tartýldýkça eksiliyor iyi
darasý hesaplanmamýþ kalp kadar
ebrûli aþklar kavþaðýnda bir nefes vakti
durup da seni alsam
alsam seni
bir daha alsam
ne garip deðil mi þu aþk
hep vermekle alâkalý
çok sesli
sakýncalý bakýþlar komplo kuruyor
düþümde çizdiðim tarife
neredeyse göçüyor içimde
adýnla yankýlanan sevmek zamanlý
birinci tekil þahýs emir kipi
aðla/ma sadece kirpiklere yazýlmýþ
kýrlangýçlarýn hikayesini yazanlarla ýslanýyor
hasretin yüzgörümlüðü
mevsim kendi ýrzýna geçmiþ
bulutlar sakladýkça lekesini
iþi bitince gök gülecek
ebrûli aþklar vedasýnda bir kalma vakti
durup da sende kalsam
kalsam sende
bir daha kalsam
ne garip deðil mi þu aþk
hep gitmekle alâkalý
korku çýplak
ten perdesinde seyirlik gözlerin
arzulu nefsinde
karýþmayýnca parmak izimiz yokluðun aynasýna
kavrulmuþ beden
þehveti mesken tutmuþ
penceresiz bir hayat içinde diriliyor
ölüme ulak bir nefes gibidir ömür
ulaþýnca tamamlar aþk’ý
dolandýkça merkezinde
ahir zaman seyyahý ruhlarýyýz
sakýn unutma
ebrûli aþklar zamanýnda bir ölüm vakti
durup da sende ölsem
ölsem sende
bir daha ölsem
ne garip deðil mi þu aþk
hep yaþamakla alâkalý…