Bir ilkin gözlerinden bakýyorum sessizliðe
Ey ölmek vuslatý az az deðiyorsun ya tenime
Beni getiriyorken zaman sana
Sen ey ölmek vuslatý çekiþtirip durmaktasýn kendine
Bu hancý baharlarýný sürükleyip
Gözlerimden söktüðün sevinç fideleri
Senin marifetindir oysa
Ey ölmek vuslatý hizanda kemale erdirerek
Biliyorum adam etmektesin kulluðumu
Barýþý buruþturan bir diyetle
Geldiðin anlarý sustum
Kovuþturmuyorum artýk gölgemden
Ýzlerini taþýyorken hayat
Ey ölmek vuslatý tebdil eyleme yüzünü
Göster gözlerimin kalbine
Metanetimi ulayýp ýrmaklarýn ucuna
Daðlarýn heybetinden geçtimse de
Her hamlende seni anlamayý dert edinmiþim
Ruhum iffetini büyürken sana doðru
Bir sevgili gibi hazlanarak
kollarýna teslimim
Ey ölmek vuslatý saatleri kurmaktan vazgeçtim
Günleri devirmekse beyhude bir umut
Gel artýk tenimin eskimiþ yerlerine yerleþ ilk
Gün ay yýl seçmiyorum davetin için
Hesap tutmuyorum yokluklarýma dair
Gel ey bitir tükenmiþliðimi