Hakka yürü aklım,
Bakma artýk, güneþi süz gözlerinle
Han duvarlarýna yasladýk umudu
Örsün üzerinde dövdük güneþi
Umudu haykýrdýk barýþý, yarýna.
Ne yarýn vardý nede yarýn ki yaðmur
Çýðlýk içinde fit hýzýnda deli kurþun
Bir yanýn kan, bir yanýn inancým nur
Tarihi hatýrlattý, o güzel duruþun.
Yýkmýþsýn içindeki güvendiðin sur’u
Aklýna çelme takýyor o cevapsýz soru
Yüksek zirveler, el deðmeyen doru
Cansýzýn dibinde aðýt yakýyor… Yavru.
,
Sýrýlsýklam ruhum, içim ayaz dolu
Aklýn penceresinden göremiyorum doðru yolu
Aklýma takýlýyor bumu hayatýn sonu
Paletler altýnda eziliyor can, gözlerim buðulu.
Öyle dünya ki, barýþa susamýþ
Öyle bir Ýnsan ki, yaþama pusu atmýþ
Körlüðün içinde, görende putlaþmýþ
Hak’a yürü aklým, adaletin, güneþin var olduðuna inanmak istiyorum.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.