Bir kýpýrtýyla havalandý
Yüreðim.
Dolu dizgin, sonunu düþünmeden
Gittim peþi sýra
ÝNANDIM
GÜVENDÝM
YASLANDIM
Ama ‘’Yasa’’ boðdu beni
Tasalandým, üzüldüm
Bekledim
Bekledim
Bekledim
Umut ettim demek ki
Barýþtým
Yine bekledim, umdum
Boþ çýktý
Evlendi, gene geldi
Olmazdý, olamazdý
Kanmadým artýk
Gömdüm onu
Kurtuldum sandým.
Kara kutulara koydum
Sardým, örttüm
Derin kuyulara attým.
Unutmak en büyük
Cezaydý ona
Unuttum
Kapattým o defteri.
Kurtulurum sandým.
Yaþadým, ölmedim
Onun da bir yerlerde
Yaþadýðýný bilerek
Açmadým defteri
Bir daha..
Þimdi çok üzgünüm
Açýldý kutu,
Döküldü Kötü
Ansýzýn
Mani olamadým
Yirmi yýldan sonra
Yeniden baþladý
Aþkýn muhasebesi
Varlýk muhasebesi
Layýk mýydým,
Hakkettim mi,
Mutlu muydu,
Unuttu mu beni
Yaptýðýný beðendi mi?
Ah beðendi mi?
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.