seni anlatýyorum aslýnda sen bilmiyorsun yazdýðýmda okuduðumda yaþadýðýmda duymuyorsun kayaya vuran dalga sesinde sana sesleniyorum uzaktan geçen gemilerin yelelerinden
sana sesleniyorum martý çýðlýklarýnda duymuyorsun seni anlatýyorum aslýnda görmüyorsun açan her çiçekte sana sesleniyorum bir kelebeðin dokunuþuyla üzerine konan her arýnýn výzýltýsýyla lakin duymuyorsun
saçýna dokunan rüzgar bendim oysa uzak iklimlerden kopup gelen düþen her yaðmur damlasýnda seni arayan buluttum doyasýya
sana sesleniyorum duymuyorsun biliyorum ama yinede çöl yalnýzlýðýný taþýyorum sýrtýmda ayýþýðý biriktiriyorum göz çukurlarýmda hasretin kýzgýn pompeiden dökülen lav olmuþ ah içimin volkanlarýnda besliyorum aþkýn en ihtiraslý halini
seni özlüyorum bilmiyorsun denizlere döküyorum kalbimin ateþ tuðlalarýný seni anlatabilmek için yazýlmýþ tüm aþk kitaplarý okudum anladým anlatamadým kendimi leylayý tanýdým Aslýyý Züleyhayý ondan da öncesi varmýþ öðrendim yaktým kendimi zeüsün küllerinde dað gibi benliðimi delmek için Ferhatý çaðýrdým tuttum kendimi çöllere attým Mecnunla tanýþtým kör kuyularýn Yusufu oldum bitirdimm kendimde olaný yetinmek bir lokma bir hýrkayla aþk yoksa neye yarar bilsem gözlerin yalnýz bana bakýyor
04/04/2009 Orhan Bektaþ Sosyal Medyada Paylaşın:
kaptan5461 Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.