GÜNEŞE DOKUNUYOR ELLERİM

Bahar doðuyor avuçlarýmda pembe bir çocuk gülüþünle
Aresi uyutup erosu uyandýrýyorum kaf daðý arkasýnda
Adýmlarým tarih oluyor budanýn kervanýnda
Ve yeniden güneþe dokunuyor ellerim seninle

Anýlarýmýn naaþýný göz pýnarlarým boyunca akýtarak
Dudaklarýmý kuytu bir parkta yaðmur öpüyor
Sokuluyor kederlerim kalbime son hilelerinle
Ve yeniden güneþe dokunuyor ellerim seninle

Akþamdan kalma düþüyorum ufunet sokaðýma
Sen ne olursun, kýrlangýç maviler sür ufkuma
Tüm kara yazýlarýmýn,inadýna inadýna
Ve yeniden güneþe dokunuyor ellerim seninle


Tut ellerimi,býrakma beni sakýn
Bak duyuyormusun?
Aþký asýyorlar meydanda
Kara bir gecenin feryadýnda

Analar ýzdýrap doðuruyor sabahlara
Boy boy yalanlar büyütülürken sevdalara
Utanýyorum, böyle destursuz sevmelerden
Utanýyorum, aþký bilmeyenlerden

Sana sýðýnýyorum bir iltica halinde
Yorgun baþýmý avut þefkatli ellerinde
Ne olur,ört beni gül teninle
Ve izin ver yeniden
Güneþe dokunsun ellerim seninle
Ya da güneþi getir ellerinle

Yasemin Göksel


Sosyal Medyada Paylaşın: