MENÃœLER
Anasayfa
Åžiirler
Yazılar
Forum
Nedir?
Kitap
Bi Cümle
Ä°letiÅŸim
Edebiyat Defteri
KIŞ
orhanti
KIŞ
Bir zamanlar kýþtý mevsim, buralarda yoktun
Kutup kýþý gibiydi; yemin ederim.
Ellerim,
parmak uçlarýndan mor renge kaymakta
Bir kaðýt ve bir kalem alsam, düþerdi ayaklar altýna
Yüreðim.
Bir tan zamaný, yine bir kuþ sesiyle uyandý çiçek
Toprak iþlendi, buðday baþaklandý ve gül allaþtý
Bir ceylan yürek irkilip ayýldý kýþ uykusundan.
Geliþin kalem verdi, canlanan elime
Yazýtlar döküldü dilimden..
26.07.2000
Sosyal Medyada Paylaşın:
orhanti Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
En Çok Okunan Şiirleri
Gemici Düğümü
Abi
KIRBAÇ İZLERİ
arap atı
Fizik Yasaları
Çınar Ağacı
Gûlyabanî
Sibel Mektupları
Yel Değirmeni
Süt Kaşığı