Sessizlik, alabildiðine sessizlik bana sunduðun..
Gecelerimi harcarken sana dair düþlerle, sen bana Umutsuzluðun zehrini uzatýyorsun gümüþ kadehlerde..
Ve susuyorsun alabildiðine..
Sustuðun yerde kýrýlýyor her þey; bilmiyorsun..
Sabah olmak üzere bu þehirde..
Gececi sevdalardan eser yok artýk..
Çöpçüler sokaklara atýlan adilikleri temizleme telâþýnda, Dillerinde memleketimin yanýk ezgileri..
Birkaç konsomatris evlerine gidiyor; yüreklerinde kirletilmiþ Kadýnlýklarý, sýrtlarýnda yarým kalmýþ sevdalarýn kamburunu Kaþýyorlar..
Gözleri, bedenleri hüzün kokuyor; bakamýyorum yüzlerine.. Yeterince hüzün depolamýþým..
Daðlarý seðiriyor gözlerim..
Yüreðimi bir daðlar anlýyor, gerisi saðýr sessizlik..
Gerisi adi, kirletilmiþ alabildiðine..
Þairin dediði gibi; daðlarýn acýsý çoktu, acýnýn daðlarý yoktu..! Sonu ölüm olan bir þarkýya baþlamýþým lâli..
Hep baþa sarmaktan yorulduðum kasetin sonunu Dinlemeliyim artýk..
Yüreðim dayanmýyor verdiði acýlara bu izbe mekanýn.. Gitmem gereken yerler var biliyorum; ama neresi, nasýl gidilir Bilmiyorum..
Kocaman soru iþaretleri..
Aradýðýn yol senin de bilmediðin yoldur derken çok haklýymýþ O adam, þimdi anlýyorum..
Yine geceyi rehin býrakýyorum gündüze ve takýnýyorum Oyuncakçý amcanýn sattýðý umut maskelerini..
Yüzümden akan hüznü görmesin istiyorum hiç kimse..
Ve korkutmasýn insanlarý yüreðimin rengi..
Kan sýzdýran yaralarýma düþ kýrýklarýmý sarýyorum..
Tuz basmýþçasýna acý veriyor, ama olsun..
Ne çýkar ki alýþýk deðil miyim acýya..?
Gece bitti lâli..
Hatýrlarsýn bir zamanlar çýplak ayaklarla yürürdüm karda.. Soðuða inat..
Buzu dondurmayý öðrenmeye çalýþýrdým; baþarmýþtým.. Þimdi sýra ateþte lâli..
Ellerim ateþi yakmayý öðreninceye dek onunla oynamaya Devam edeceðim..
Biliyorum söyleyeceklerini..
Sus, konuþma ne olur..
Bahadýr Kaan Öztürk
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.