Artýk;
Yanýma aldýðým bir kaç parça kalýntý ile
duvarlar arasýna sýkýþtýrmaya çalýþtýðým
kendim, hayatým ve yaþanmýþlýklarým var.
bir çýrpýda tüketiyoruz zamaný.
oysa ki;
yedi katlý kara katran altýnda yaþayan
Meran’ým sunmuþtu,
dosdoðru dostluðu, sevgiyi ve aþký...
yetmedi aç(ýk)gözlü Ademoðlu’na...
tekrar tekrar yaþanan
senaryolarýn eþliðinde
bir tas balýn peþi sýra
zifir kuyulara düstü...
Çarpýklýklar ve kandýrmacalar örüntüsünde,
ballý ademoðluyla tükettik ömrümüzü.
kazandýðýmýzý sandýðýmýz herþey,
aslýnda kaybettiklerimiz...
Ece Þahmeran her defasýnda ayný altýn tepside sunulur,
her defasýnda
kýzýnýn ruhunda yaþam bulur.
sonsuz kere yaþanan
ayný hayatlarýn ve senaryolarýn eþliðinde...
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.