Þimdi hüzün zamanýdýr, Senetül-hüzün gibi. Sonsuzluk dururken fanide dögüþtük, Beton duvarlar üþütürken, Yangýn yerinden farksýz yürek, Bir ideal uðruna oradan, oraya, Giderken, gökten, yere düþtük.
Her millet beklerdi, Beklenen gidince, boyunlar bükük. Geride kalan öksüz milleti, Veda günü gelip çattýðýnda, Yalýn ayak ve çaresiz, Yetimin hüznüne düþtük.
Beyaz atlý süvari, Bizde þimdi üþüdük. Son haberini aldýðýmýzda, Yusuf’u kaybeden, Yakub’un gardýna düþtük.
Jale KESKÝN
Senetül-hüzün; Önemli vefat hadiselerinin olduðu seneye denir.
Sosyal Medyada Paylaşın:
Jale Keskin (Karadurmuş) Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.