Ümüðüm düðüm düðüm,
Yücelere kar yaðmýþ
Etekleri paslý tepeleri dumanlý
Bir yürek kaynýyor derinden
Demir kanat kalkýyor yerinden
Menzile varmanýn yolu gökler
Geride býrakýlan onca emekler
Sevdaya atýlan pençe
Göðe vurulan hançer
Hilâle kardeþ gül
Gülmeye aday koca bir gönül...
Hey be hey savulun daðlar!
Daðýlýn sisler,aðlayýn ölüler saðlar
Davama gidiyorum
Gitmeye aday gönlüm var
Gönlüme sýðmayan gül’üm var
Sonsuzluðun kapýsýna varmak var
Koca koca daðlarý demirle yarmak var
Üþümüyorum hayýr üþümüyorum
Sadece O’nu evet O’nu düþünüyorum
Hilâlden gül’e gülden
Sana d/üþüyorum
Sonsuzluðun sahibi sana
Senin bahçene d/üþüyorum...
Selim ADIM/ERZURUM
NOT: Ey Koca Reis ! Taceddin Dergahýndan,Hakkýn Dergahýna yürüdüðün yollar gül olsun...Sen güllerin adamýydýn...