GECE ÜÇ NÖBETLERİ...

Sevgili !
Karar verdim, isminden baþka konuþmayacaðým...







Duymadýðýn cümleler/im
bir küçük serçe olur
Ýçine almaný beklerken
gözlerinde donar kalýr
çaresiz...

Cananým !
Yalnýz uyumak
korkutmuyor caný
Soðuk çarþaf kokusuyla
yalnýz uyanmak
anlamsýz
Ýçinde kimsesizliðin bilendiði
binalar
biçimsiz bedenleriyle
devriliyor üzerime
Çýplak kalmýþ aðaçlar
donmuþ bakýþlarýyla
sarýyorlar caddelerimi
Gözleri kan çanaðý tabancalar
nakýþlý kurþunlarýyla
hedefliyorlar bedenimi
Alýþýlmýþ yaðmurlar
suratsýz yanlarýyla
tarumar ediyor
gece üç nöbetlerimi

Sen
Kürek Mahkumunu unutmuþ
rüyalarda gezerken
Ellerine paslý kelepçeler tutuþturduðun
ben
ayaktaydým
sensizliðin sarhoþluðunda
kýsýr cümleler demliyordum
Dönüþü kayýp yollarýn
baþlangýç noktasýnda

Kalbim
mengenenin zalim ellerinde
ölümü düþlüyordu
Sahte vahiyler
"sensizlik" iyidir diyordu
Yüz vermiyordum
ar damarý çatlamýþlara
çünkü
yüzüme çizdiðim telaþýn adý
unutulmak deðil
son nefesi vermektir
senden nasipsiz

Gece üç nöbetleri
her zamanki yerlerinde
ve ben
yokluðunda alýþtýðým üzere
çýngýraklý yýlanýn kuyruðunda
ayakta kalma çabasýnda...

Yýprandým
bir ümitle yorulmaktan
Sensizlikle
silahsýz çarpýþmaktan
"Onmaz yaralarým" dikiþ tutmaz
dalga dalga vurur
beynime tasasý
Ocakta gelen
aralýk sancýsý
Anladýn mý ?



Özgür SARAÇ/Râzý


Sosyal Medyada Paylaşın: