kronoloji
sustum aram açýldý tüm kelimelerle
söyleyip söyleyemediðim her ne varsa
astým þimdi dilimin ucuna
ses olup titresede boðazýmda
sorumlu deðilim artýk duyduklarýnýzdan
kayboldum vurdumduymaz insanlarýn
umarsýz bakýþlarýnda
umduklarým bir yana
hep ummadýklarým geldi baþýma
durdum dünyanýn dönüþüne aldýrmadan
bir bakýþ sabitledim gözüme
ve anlamsýz ifadeler yüzümde
dondu gözbebeklerim
doðmayan sevinçlerimde
düþündüm nedenini merak ettiðim sorular denizinde boðuldum
hiç alamadýðým cevaplarýn soluksuzluðunda
geçici bir bilinç kaybýna maruz
balýklarýn hafýzasýna haps oldum
unuttum kimi gün bildiðim tüm doðrularý
bazen de ortak olduðum hayat denen yalaný
kimi eksik kimi tam yaþanmýþlýklarýmý
en çokta çehresi kara insanlarý
bildim herþeye ederi kadar deðer verilmeliydi aslýnda
ki fazla gelen tarafýyla
haraç mezat satýþlara malzeme vermemek adýna
kanadým derin faça izli yüreðime sevdalar koydum
her aþkta
biraz daha derin -çok daha derin
kabuksuz yaralarý sineme aldým
ve kýyýlarýmdan çekilip sýðlaþtým
buldum kendime çevirdim rotamý
içsel bir yolculuðun susunda
sessiz çýðlýklarým yýrtar gökkubbeyi
ve adým martý kanadýnda
baþýna buyruk çýrpýnýþlarda
.../ve
inandým elbet bir gün dedim
umut gökkuþaðý renklerine bürünüp
yaðacaktý saðanak
ve ben tüm þemsiyelere inat
iliklerime kadar ýslak
Gülay Bulut
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.