Deniz Can Yılmaz
Mai.....Siyah.....
Deniz Can Yılmaz

Mai.....Siyah.....


Mai.....Siyah.....




sarılıpta yattığım gökyüzünün
beyazı bulaştı alnıma
kara kara şehirler
geçerken küçük kaldırımlı sokaklarımdan
sen başına buyruk bir uçurtma
kuyruğunu kısmış
tellere sevdalı



uzun saatlerin sonunda
dinerdi hezeyan nöbetleri
gecenin uykuların üzerine çöreklendiği
hesabı tutmaz kefaret, kederim



dallanıp budaklanmış bir sevdanın
kollarıydık biz
uçsuz, bucaksız, virane



oysa
tüm hüzünleri
ellerimizin ayasındaki küçük nehirlere hapsetmiş
dudaklarımızdaki sevda mahkumlarını salıvermiş
renksiz bakan gökkuşağını kendimize boyamıştık



masallar diyarının
haşarı çocuklarıydık
büyüdük
serpildik
dağlar gibi yüreğimizi sevdaların eteklerine serdik



şimdi tüm şarkılar sana sunar
gecenin koynunda kaybederken masumiyetini
mavi gülüşlü düşler
çehreme düşer
yanılsar yabancı tebessümler



kırgınım
dudaklarını bükmüş bir çocuk oturur karşımda
masasında bir kağıt, bir kalem
yalvarır yaradana


pervasızca uçuyor bugün kuşlar
Marmara nın koynunda
kararmış bulutlar
deniz kendine ağlar



deniz
deniz dedim de aklıma geldi
sahi
benim rengim senin gözlerinde neydi?



mai.....siyah.....hangisi.....



deniz can yılmaz

Sosyal Medyada Paylaşın:



(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.