sarýlýpta yattýðým gökyüzünün beyazý bulaþtý alnýma kara kara þehirler geçerken küçük kaldýrýmlý sokaklarýmdan sen baþýna buyruk bir uçurtma kuyruðunu kýsmýþ tellere sevdalý
uzun saatlerin sonunda dinerdi hezeyan nöbetleri gecenin uykularýn üzerine çöreklendiði hesabý tutmaz kefaret, kederim
dallanýp budaklanmýþ bir sevdanýn kollarýydýk biz uçsuz, bucaksýz, virane
oysa tüm hüzünleri ellerimizin ayasýndaki küçük nehirlere hapsetmiþ dudaklarýmýzdaki sevda mahkumlarýný salývermiþ renksiz bakan gökkuþaðýný kendimize boyamýþtýk