Donarak ölmek yanmaktan beter olmalý. Ölüm ayazý esiyor þimdi daðlarda, Yokluðun kapladý yürekleri, Bir çýð gibi çöktü hüzün… Yetim kaldý sevenlerin; Kaç çýðlýk doldurdu bilmem semayý, Dürüstlüðüne mi yansak iyiliðine mi ? Ve Rahman seni bizden çok sevmiþ olmalý, Aldýðýna göre seni aramýzdan Böylesine sevilirken…
Ruhun þad olsun.
Muhsin Yazýcýoðlu’na ithafen Sosyal Medyada Paylaşın:
edebihalim Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.