BU ŞEHİR II
Sanma ki; senden sonra periþaným,
Dünya bana dar oldu, zindan oldu.
Bu þehirde düþtüðüm yerden kalktýðým,
Bilemezsin bir hayli zaman oldu.
Sanma biçareyim, mevsim sonbahar,
Sýrt veren dostlarý sandým ulu çýnar,
Ýþim oldu, gücüm, derken geçti yýllar,
Acýlar hayatta sermayem oldu.
Seninle ezik, saftým, dil bilmezdim,
Bildiðimi unuttum, kör basiretim,
Bir sýr oldu hayat, o an çözemedim,
Körfez bile bahtýma þaþar oldu .
Bu þehir ki; geçmiþim, geleceðim,
Doðup, büyüdüðüm, o’dur meskenim,
Bahara döndü iklim ve benliðim,
Çekilen mazi, hüzün yalan oldu.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.