Sevda 3) Gelin

Gelin oldu

yýllarca dünürcü beklediler sevdiklerinden,
ilk ve son kez onlara da yapýldý gelinbaþý
kýzlar gelin olup, ayrýldýlar evlerinden
gelin olup, köylerinden ayrýlanlar da vardý

“köprüden geþdi gelin
saþ baðýn düþtü gelin
diloy loy
haldan bilmez ne fayda
söz anlamaz ne çare”

kapýyý saðdýcý tutdu, sandýðý kýzkardeþi
atbaþýndan tutdu aðabeyi, kayýnpedere verdi
köyün alt yanýnda yolu kesmiþ, delikanlýlar
“toprak bastý parasý” istemiþ-koparmýþ muhtar

“gül aðacý boðum boðum
dert içimde düðüm düðüm
ayrýlýðýn günü böðün
anam hakkýmý helal et”

çocuklar koþup, kapalýnýn arka merdivenine tutunma telaþýnda
kalabalýk daðýlmýþ, kýz evi yasda, kýzanasýnýn baþý çekkili
kýz babasý derin kederler içinde, ne gelir elinden bin piþman olsada
eþ-dost yalnýz býrakmaz, “-erkekler aðlamaz” ama o baba
“-Allah geçim-dirlik versin”
“-amin” herkesin “amin” dediði, babasýnýn da en büyük dileði

“-boba bostanýn bittimi
tarlaya köken attýmý
beni verdin el oluna
ahýn yerini dutdu mu”

hiç görmedikleri, bilmedikleri ucara memleketlere
sevip-sevemeyeceðini düþünemeden bile
kucak açtýlar; farklý seslere, adet ve geleneklere
aða-aba dediler kendinden çok-çok küçüklere

“buralarý sevemedim, gönlüm orada
yanýyorum tuz-biber yarada
deli gönül eremedi eyvah murada
ölüyorum tez yetiþ merama”

Sosyal Medyada Paylaşın: