demiþtin ki;
uçurumlarý sevenlerin kanatlarý olmalý
ben bir güvercin gerdanlýðý taktým sana, ki ;
þahinlerden ve anka’dan yukarýya uçasýn…
gün dolanýr, gelince demi beni anlarsýn.
þiiri ilmek ilmek dokur, ularsýn maviliklere de
boynuna urgan edip baðlarsýn,
ve hala titriyor mu taburen þaþar
baka kalýrsýn...
demiþtim ki;
Yýllar önceydi, belki hatýrlarsýn;
kýrýlmasaydý kanatlarým açardým elbet
aþardým nice daðlarý zor zahmet
en nihaiye ulaþýrdým Kaf Daðý’na da
gül sürerdim yârin ayaðýnýn tozuna...
dedin ki;
kavga için gâye lazým, ki; sendedir.
aþk; umut ile yoðrulmuþ
lâkin tehir edilmekte,
ve gerisi sürüklenmektedir meçhule…
iki cihan yýkýlsa bu serseri serdedir...
sýrrýn sýrrý bilinmez ki sen de mi bende midir?
demiþtim ki;
hiçbir kalýp benim için mutlak deðil, bilirsin.
çeliþkiler yumaðýnda girift bir bilmeceyim.
lodosta kuyruksuz bir uçurtma,
zemheride bir kardelen kadar maðrur
ve serseriyim...
diyordun ki;
hak verilmez alýnýr, cümlenin malumudur, bilinir,
söz demlenir demlenir de, vakti gelince kýlýç gibi çekilir...
diyordum ki;
uzayýp gidecek bu ozanca deyiþler
nasibini alacak bil cümle.
kýlýç gibi çekilecek elbet,
ancak vakt - i deminde
güle dönecek serzeniþler…
ve diyorsun ki;
yokluðun sol yanýmda durur paramparça
her gün bir eksik parçasýný tamamlayacaðým..
bu siluete bir mevhum can katacaðým..
önce emekletip sonra yürütüp
ve en nihaiye uçuracaðým
bu diyardan öte diyara yollayýp,
adýný gül – i ruhsar koyacaðým…
ve diyorum ki;
kolay deðil öyle gülþen içinden son gülü seçmek
kavga için yardan;yar için alem – i faniden geçmek
bir ateþti bu ezelden beri yanan
ki;
gülün renginden almýþtý yangýnýný
ve bulutlara yüklemiþti ah-u zârýný
gel desem de gelemezsin, bir sýrr – ý kadimsin sen
adýn siyah olsa da gönlümde hep mavisin sen
þimdi ey sevgili, söyle!
dingin bir yer var mý secdeden gayrý baþýmý dindirecek?
mavi bir yastýk yetmiyor, zîra bu naif kalp, maziyi sildi silecek.
dedin ki;
isterdim ki zay olmasýn bunca emek…
sürsün sabah-ý haþre kadar aþk için atan bu yürek.
sözü menziline kadar sürüp o lâhza býrakmak gerek...
dedim ki;
Ey sevgili! bundan öte dilim lal…
dedin ki;
Ey sevgili! býrak kalsýn mahþere kadar…