Bir garip rüya içindeyim,
korkuyorum ki ;
bu rüyada mahsur kalacaðým galiba.
Belki ben unuturum, uyanamam diye
Çalar saatimi de kurdum.
Ama onun sesi de uzak
çok uzak bana.
Dipsiz bir kuyuda, karabasanlar
çepeçevre sarmýþlar etrafýmý
bir aman vermiyorlar.
Düðüm düðüm olmuþ boðazým
kendi sesim uzak bana.
Kendimi bile duyamýyorum
sana seslensem ne fayda!
Ellerimi uzattým umutsuzca sana
sen halat ol da uzan bana diye
Ellerin uzak
Çok uzak bana
Oyuncaðý oldum karabasan bebelerinin
Kah bir çölde kah bir okyanusun ortasýnda
buluyorum kendimi.
Bir yudum su olsan, çölde heyecanla aradýðým
dudaklarýn uzak
çok uzak bana.
Bir parça toprak olsan, denizde karþýma çýkan,
sýmsýký tutunacaðým
Saçlarýn uzak
Çok uzak bana.
Bir garip yolaþýðý oldum,
senin derdinden düþtüm yollara
ayaklarým bugün isyanlarda artýk.
Sana doðru koþuyorum ama,
ayaklarýn, benim olmadýðým her yere çok yakýn.
Adýmlarýn uzak
hemde çok uzak bana.
Gökhan Yaman